داستان فلَش، داستانک یا داستان کوتاه کوتاه

قالبی در داستان‌نویسی است مجموعه داستانک پارت اول که در چند خط یا حداکثر یک صفحه نوشته می‌شود و در پی یک کشف ضربه‌زننده است. این کشف می‌تواند غافلگیر کردن خواننده و ایجاد شوک، شوخی یا نمایش لحظه‌ای زیبا باشد.^[۱] همچنین داستانک یا فلش فیکشن می‌تواند پایانی نداشته باشد و انتهای داستانک را به خواننده واگذار کند. برعکس رمان یا داستان، که در انتهای آن رویداد مهم پایان می‌پذیرد.

در فارسی می‌توان آن را «داستان ناگهان»، «داستان لحظه»، و «داستان آنی» ترجمه کرد.^[۱]

برای تبدیل داستان کوتاه به داستانک لازم است که نویسنده بخش اصلی داستان کوتاه را در نظر بگیرد و آن را خلاصه کند. داستانک از طرح اولیه‌ای که برای نوشتن یک رمان یا داستان کوتاه در ذهن نویسنده شکل می‌گیرد هم کوتاه‌تر و خلاصه تر است. ایجاز مهم‌ترین صنعت ادبی در نوشتن داستانک است و نویسنده‌ای که می‌خواهد داستانک بنویسد حتماً باید از نحوه ایجاز اطلاع داشته باشد تا با چیدن درست و مناسب کلمات داستانک را شکل دهد.

در مورد اندازه داستانک، هیچ توافق عمومی وجود ندارد، ولی معمولا کمتر از ۱۰۰۰ کلمه است. مجموعه داستانک پارت اول اغلب ناشران یا رسانه‌هایی که قصد انتشار داستانک را دارند، شمار واژگان را به صورت دقیق تعیین می‌کنند.^[۴]

تعیین قواعدی در رابطه با محدودیت واژگان، می‌تواند عاملی برای تشویق خلاقیت و چارچوبی برای نمایش استعداد باشد. علاوه بر آن، قواعد اینچنینی، نویسندگان را وادار می‌کند تا معنای بیشتری را از واژگان زبان استخراج کنند.^[۵]